هرچند چیزی به اسم آسانسور-فوبیا نداریم، اما ترس از آسانسور رایج است. موسسه امنیت آسانسورها و بالابرها اذعان می‌دارد که 210 میلیارد نفر در ایالات متحده آمریکا و کانادا سالیانه از آسانسور استفاده می‌کنند. اما بسیاری از افراد وقتی یک سفر طولانی آسانسور را تخیل می‌کنند اعصابشان بهم می‌ریزد. در برخی دیگر از افراد نیز محرک ترس از آسانسورها فوبیاهای دیگر است اما به صورت ترس از آسانسور بروز می‌کند. مثل سایر فوبیاها ترس از آسانسورها نیز شدت دارد و ممکن است خفیف یا شدید باشد.
فوبیاهای مربوط به آسانسورها
کلستروفوبیا و آگورافوبیا می‌تواند محرک ترس از آسانسور باشد. کلستروفوبیا هراس از مکان‌های بسته است. از آنجا که آسانسور یک مکان بسته و محدود قرار دارد، به‌راحتی می‌توان دید که چرا یک آسانسور ممکن است محرک کلاستروفوبیا باشد. آگورافوبیا یا گذرهراسی هراس از مکان‌هایی است که امکان گیر افتادن در آن وجود دارد تا حدی که امکان حمله عصبی هست. کسانی که آگورافوبیا دارند طیف وسیعی از هراس‌ها را دارند اما برخی از کسانی که آگورافوبیا دارند با آسانسور اصلا مشکلی ندارند. با این حال فرار از آسانسور دشوار است و برای همین بعید نیست که کسانی که آگورافوبیا دارند از آسانسورها اجتناب کنند.
تجربیات قبلی
بررسی خیلی از فوبیاها ما را به یک تجربه قبلی می‌رساند که ایجاد وحشت کرده است. کسانی که در آسانسور گیر افتادند –حتی در یک مدت بسیار کوتاه – ممکن است فوبیای استفاده از آسانسور را داشته باشند. با این حال، ممکن است هیچ تجربه ناخوشایند قبلی وجود نداشته باشد.
آسانسورها در بسیاری از فیلم‌های ترسناک، رویدادهای هالوینی و دقایق ترسناک فرهنگ عامه مردم حضور دارند. در موارد نادری که در زندگی واقعی اتفاقی در ارتباط با آسانسورها رخ می‌دهد، داستان بارها و بارها در رسانه‌ها مطرح می‌شود و ویدیو آن برای سال‌ها در دنیای آنلاین دست به دست می‌شود.
از محرک‌های حس هراس از آسانسور دیدن صحنه‌های ترسناکی‌ست که در یک آسانسور رخ می‌دهد.
واقعیتی درباره امنیت آسانسورها
آسانسور هم مثل بسیاری از اختراعات دیگر ریسک کمی دارد. بنیان امنیت آسانسور و بالابر اذعان می‌کند که بسیاری از افراد سوبرداشت‌هایی از نحوه عملکرد آسانسور دارند. در واقع ترسی از آسانسورها با استاندارد اولیه و ادواری وجود ندارد.
در 1853 الیجاه اوتیس صنعت آسانسور را با راه‌اندازی یک سیستم ترمز امنیتی که در صورت حادثه‌ای برای سیستم کشی طناب عمل می‌کرد متحول ساخت. از آن زمان به بعد، پیشرفت‌های تکنولوژیک و مقررات صنعتی امنیت آسانسورها را بسیار افزایش داد.
امروزه برای آسانسورها چندین کابل وجود دارد که هریک برای حمل وزنی بیش از یک کابین با ظرفیت پر توان دارند. درهای بیرونی فقط هنگامی که کابین آسانسور با ثبات در جایش قرار گرفته است باز می‌شوند و افتادن در شفت تقریبا غیرممکن است. گاورنرهای سرعت و دیگر ابزار با یکدیگر طوری عمل می‌کنند که کابین‌ها را با امنیت کامل به مقصد برسانند. در سرویس و نگهداری آسانسور به‌طور دوره‌ای تمامی این اجزا چک می‌شوند تا در صورت بروز حوادث احتمالی مشکلی وجود نداشته باشد.
کابین‌های مدرن آسانسور طوری طراحی شده‌اند که اتاق‌های امنی باشند که در صورت ایجاد مشکل در سیستم آسانسور به امن‌ترین شیوه ممکن عمل کنند. کابین‌های آسانسور دارای آلارم‌‌‌ها و تلفن‌های اضطراری هستند که در صورت وقوع مشکلی مسافران می‌توانند با آن تماس بگیرند.
با این حال، حوادث آسانسور اجتناب‌ناپذیر هستند. آسانسورهایی هستند که گهگاه گیر می‌کنند و گاهی مسافر را یک روز محبوس می‌کنند. به جز تشنگی و گرسنگی و خستگی، واقعا خطر دیگری افراد محبوس را تهدید نمی‌کند.
البته در موارد نادری هست که یک اتفاق فاجعه‌بار رخ می‌دهد. در 2011 دوزن در فاصله دو هفته در دو بخش مختلف ایالات متحده مردند. مقصر حادثه کالیفرنیا خود فرد محبوس بود که سعی کرد از آسانسور که بین طبقات متوقف شده بود بالا برود. اما مقصر حادثه نیویورک سرویسکار آسانسور بود که سیستم ایمنی آسانسور را به‌درستی متصل نکرده بود.
راهنمایی‌‌های ایمنی
هرچند ممکن نیست که تمام ریسک‌های تئوری را در خصوص آسانسور را از میان برد، اما بنیان امنیت آسانسورها و بالابرها لیستی از راهنمایی‌ها امنیتی را به کاربران آسانسور در سطح جهان ارائه داده است:
+ تعمیر و نگهداری آسانسورها را جدی بگیرید
+ به جای هل دادن در برای باز کردن آن دکمه باز کردن در را فشار بدهید
+ در مواقع اضطراری در کابین آسانسور بمانید
+ اگر آتش‌سوزی رخ داد از آسانسور استفاده نکنید
+ در صورت علامت هشداردهنده مبنی بر خراب بودن آسانسور از آن استفاده نکنید.